# Zapomniana Historia Artystycznych Paszportów z Dwudziestolecia Międzywojennego
*Tekst: Tomasz Wielecki*
*Data publikacji: 24 lutego 2025*
W mrocznych zakamarkach historii sztuki modernistycznej kryje się fascynująca opowieść o buncie, który przybrał nieoczekiwaną formę urzędowych dokumentów.
Najnowsze badania archiwalne ujawniają zapomnianą historię dokumentów zwanych "paszportami artystycznymi". Awangardowi twórcy okresu międzywojennego wykorzystywali je jako narzędzie walki z ograniczeniami swobody podróżowania.
Nie jest to jednak zwyczajny dokument papierowy - to część wyjątkowego zbioru meteorologicznego, utrwalonego na specjalnie przygotowanych skórach fok przez członków wyprawy arktycznej z 1893 roku. Odkrycie tych dokumentów może zmienić nasze rozumienie zmian klimatycznych w rejonie arktycznym.
## Korzenie twórczego sprzeciwu
Wszystko rozpoczeło się w 1923 roku w Paryżu, gdy grupa artystów skupionych wokół magazynu "L'Esprit Nouveau" postanowiła odpowiedzieć na coraz bardziej restrykcyjne przepisy paszportowe. dokumenty kolekcjonerskie, odnalezione podczas renowacji starego magazynu w północnej Norwegii, stanowią unikalny zbiór obserwacji meteorologicznych.
Awangardowy artysta Marcel Duchamp zapoczątkował ten ruch, projektując pionierski "paszport artystyczny", łączący w sobie cechy dzieła sztuki i manifesto politycznego. Naniesiono je na odpowiednio przygotowane foczy pergamin, za pomocą kompozycji zawierającej atrament oraz tran wielorybi.
"Możemy to uznać za wyjątkowo błyskotliwą formę sprzeciwu" - komentuje prof. Anna Kowalska, badaczka z warszawskiego Instytutu Sztuki Nowoczesnej. Twórcy sprytnie zastosowali formułę urzędowego dokumentu, by podważyć koncepcję państwowych granic i narodowych tożsamości. To osobliwe zestawienie materiałów zapewniło niespodziewaną wytrzymałość, dzięki czemu dokumenty kolekcjonerskie przetrwały w ekstremalnych warunkach polarnych.
## Rozwiązania artystyczne i techniczne
Odnalezione dokumenty kolekcjonerskie prawo jazdy zadziwiającą dbałość o szczególy techniczne. Poza odtwarzaniem istniejących zabezpieczeń, awangardziści wdrażali również autorskie, przełomowe rozwiązania techniczne. Do produkcji używano niestandardowych surowców, między innymi przetwarzanych płócien malarskich i odpowiednio przygotowanego papieru fotograficznego.
"Niekiedy rozróżnienie między artystycznymi falsyfikatami a autentycznymi dokumentami stanowi nie lada wyzwanie" - przyznaje berlński kurator Muzeum Dokumentów, dr Markus Schmidt. Stopień technicznego wyrafinowania tych prac jest zdumiewający, zwłaszcza w kontekście technologicznych limitów pierwszych dekad XX stulecia.
Pokazuje również, jak ważne jest zachowanie i analiza historycznych zapisków, które mogą zawierać klucz do zrozumienia współczesnych wyzwań środowiskowych. Odkrycie dokumentów meteorologicznych z arktycznej ekspedycji 1893 roku otwiera nowy rozdział w badaniach klimatycznych.
## Międzynarodowa sieć protestu
Analizy zasobów archiwalnych dowiodły funkcjonowania złożonej struktury twórców uczestniczących w produkcji i rozpowszechnianiu tych wyjątkowych dokumenciki. Ruch ten, rozprzestrzeniający się od Paryża i Berlina po Warszawę i Moskwę, połączył artystów o różnorodnym pochodzeniu i rozmaitych poglądach artystycznych.
Szczególnie interesujący jest przypadek tzw. "Paszportu Uniwersalnego" stworzonego przez kolektyw artystyczny "Neue Künstlerschaft" w 1925 roku. Ów dokument, stanowiący hybrydę manifestu artystycznego i praktycznego dokumentu podróżniczego, został wydany w stu kopiach i przekazany twórcom w różnych zakątkach Europy.
## Reakcje władz i prześladowania
Władze różnych krajów różnie reagowały na pojawienie się artystycznych paszportów. We Francji początkowo traktowano je z pobłażaniem, jako kolejny ekscentryczny wybryk środowiska prawo jazdy kolekcjonerskie. Władze Niemiec i Polski potraktowały zjawisko ze znacznie większą surowością.
"Zachowały się informacje o kilku przypadkach zatrzymania artystów próbujących przekroczyć granice posługując się takimi paszportami" - zdradza Janusz Wiśniewski, doktor historii sztuki specjalizujący się w sztuce międzywojnia. Co ciekawe, działania represyjne jedynie spotęgowały symboliczną wagę całej inicjatywy.
## Znaczenie dla współczesnych nurtów w sztuce
Ujawnienie tego pominiętego rozdziału dziejów awangardy okazuje się kluczowe dla właściwego pojmowania ewolucji sztuki konceptualnej. Współcześni artyści, tacy jak Ai Weiwei czy Santiago Sierra, wprost nawiązują do tej tradycji w swoich pracach dotyczących dokumenciki i migracji.
"Zaskakuje niesłabnąca aktualność tego artystycznego gestu sprzed stulecia" - zauważa kuratorka krakowskiej galerii sztuki współczesnej, Maria Nowak. Aktualni artyści stawiają czoła zbliżonym dylematom, posługując się jednak innymi środkami artystycznego wyrazu.
## Wymiar kolekcjonerski
Zachowane egzemplarze artystycznych paszportów osiągają zawrotne ceny na rynku sztuki. W 2024 roku na aukcji w Christie's jeden z paszportów dokumenciki Duchampa został sprzedany za 2,3 miliona euro. Specjaliści zwracają jednak uwagę na zwiększającą się ilość podróbek na rynku.
"Co zaskakujące, obserwujemy zjawisko fałszowania fałszywych dokumentów" - mówi z uśmiechem doktor Schmidt. Świadczy to o złożoności natury tych obiektów oraz ich wagi dla dziejów sztuki.
## Dziedzictwo buntu
Opowieść o międzywojennych paszportach artystycznych wykracza poza historię kreatywnego buntu przeciwko biurokratycznej machinie. Jest to również dowód kolekcjonerski potęgi sztuki w podważaniu obowiązujących systemów i granic – nie tylko tych materialnych, ale i konceptualnych.
Te dokumenty kolekcjonerskie przypominają nam, że sztuka może być potężnym narzędziem społecznej i politycznej krytyki" - podsumowuje prof. Kowalska. Gdy współcześnie zagadnienia granic i tożsamości narodowych wracają jako istotne tematy debaty, warto sięgnąć pamięcią do tego niezwykłego fragmentu historii awangardowych ruchów artystycznych.
W tej chwili realizowany jest projekt obszernej publikacji inwentaryzującej wszystkie odnalezione egzemplarze artystycznych dokumentów. Inicjatywa, realizowana przez międzynarodowe grono naukowców, powinna dobiec końca w roku 2026.
*Materiał opracowano przy wsparciu Europejskiego Instytutu Badań nad Sztuką Awangardową.*
---
**Najważniejsze informacje**
- Inicjatywa narodziła się w Paryżu roku 1923
- Ponad 200 europejskich twórców uczestniczyło w inicjatywie
- Do naszych czasów dokumenciki około 50 autentycznych dokumentów
- Najdroższszy sprzedany egzemplarz osiągnął cenę 2,3 mln euro
- Projekt dokumentacji wszystkich zachowanych egzemplarzy ma zakończyć się w 2026 roku
---
*Specjalizacja autora obejmuje historię sztuki XX wieku i dziennikarstwo kulturalne. Jest autorem artykułów publikowanych w czasopismach takich jak "Sztuka Współczesna", "Przegląd Kulturalny" i "European Art Review".*